Χαίρετε σε όλους σας. Ξεκινάω αυτό το blog γιατί ψάχνοντας τα περί υφασμάτινων πανών μπερδεύτηκα και είπα να μοιραστώ τις εμπειρίες μου με όποιον έχει απορίες, όπως εγώ. Όλα άρχισαν πριν από περίπου ενάμιση χρόνο...

Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

Ας κάνουμε ένα wet bag!

Wet bag ή mess bag, όπως κι αν το πεις στην πραγματικότητα είναι ένας "πλενόμενος κουβάς" για να αποθηκεύεις τις λερωμένες πάνες. Φυσικά και μπορείς να αγοράσεις έναν ή να χρησιμοποιήσεις μια απλή πλαστική σακούλα που θα την πετάξεις μετά.
Κρεμασέ τον στο μπαλκόνι,  ρίξε μέσα τις άπλυτες πάνες (δε χρειάζεται να τις ξεπλύνεις) και πλύνε τον μαζί με τις πάνες.

Και για ευκολία- ανακύκλωση-οικονομία, μπορείς να κάνεις έναν με ένα παλιό σελτεδάκι, ή οποιοδήποτε άλλο πλαστικοποιημένο ύφασμα βρεις. 
(Θα χρειαστείς τουλάχιστον 2 σε κάθε πλύση τριών ημερών, οπότε είναι πιο φτηνό να το κάνεις, παρά να αγοράσεις 4...)

Λοιπόν, πήρα ενα παλιό σελτεδάκι και το δίπλωσα στη μέση με τη βαμβακερή μεριά προς τα μέσα:


Γάζωσα τις δυο μεριές. Μπορείτε να τις ράψτε με το χέρι, εξίσου καλά.

Ορίστε το αποτέλεσμα. Αν θέλετε, γυρνάτε το μέσα-έξω και τον χρησιμοποιείται όπως είναι. Μπορείτε να κάνετε μια τρύπα και να τον κρεμάστε σε ένα καρφί ή ένα γάντζο στο μπαλκόνι σας.


Για να τον κάνουμε να μοιάζει περισσότερο με σάκο, πριν γυρίσουμε το μέσα-έξω, διπλώνουμε λίγο το πάνω μέρος και το ράβουμε αφήνοντας ένα σημείο 2-4 εκατοστά άραφτο για να περάσουμε το κορδόνι. 


Βάζω ένα παλιό κορδόνι π.χ. παπουτσιών (ή μια κορδέλα) σε μια παραμάνα και το περνάω από το άνοιγμα που άφησα:



 Στο τέλος ενώνω τις άκρες του κορδονιού με ένα κόμπο:

Γυρνάω το μέσα-έξω, παίρνω τους μαρκαδόρους της κόρης μου (χι χι χι!) και προσπαθώ να ομορφύνω τον υπέροχο wetbag που μόλις έφτιαξα!


 Στην παραπάνω κατασκευή μου για υπεραρχάριους και μη έχοντες γνώση ραπτικής, το κορδόνι βγαίνει από μέσα. Αν πρώτα γυρίσεις το πάνω μέρος του σάκου που θα μπει το κορδόνι και μετά ράψεις τα πλαϊνά, τότε το κορδόνι θα βγαίνει από τα πλάγια, όπως στη φωτό:


Ελπίζω να σας βοήθησα...
Καλά πλυσίματα!

marigoula

1 σχόλιο:

Μαρία είπε...

Τέλειο!!! Θα το δοκιμάσω σίγουρα!